Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

Έγινα ΓΙΑΓΙΑ

  17 Μαρτίου..Είχαμε πάει με την κόρη μου και τον γαμπρό μου στην γυναικολόγο για την καθιερωμένη εξέταση οταν πια πλησιαζει η μέρα τοκετου αφου είχε μπει μια βδομαδα στον 9ο .Εμείς  απ'έξω μια χαρά...τρία πουλάκια !!! Νομίζαμε πως θα βγει και θα πάμε σπίτι μας, μάλιστα είχαμε κανονίσει να πάμε και σούπερ μάρκετ
   .Ξαφνικά βγαίνει και λέει...." ΕΤΟΙΜΑΣΤΗΤΕ,ΓΕΝΝΑΜΕ"....μας κόπηκε η χαζομάρα κατευθείαν! Παρασκευή πρωί -πρωι ετοιμοι για το μαιευτήριο (βασικά για μια εξέταση , δεν πιστευαμε πως θα γεννησει).
   Η κόρη μου βάφτηκε για να μην μου χαλάσει το χατίρι και γρήγορα γρήγορα στο Λητώ.Αφού τελικά εξετάστηκε διαπιστώθηκε πως ήταν ετοιμη για γέννα!!Αφού δώσαμε αυτά τα απαραίτητα φιλιά τα στενάχωρα του αποχαιρετησμού άρχισε ο πόλεμος με το ρολόι και τα ραντεβού μου  με την τουαλέτα.....Ευτυχώς ο γαμπρός μου ήταν μέσα κι έτσι συχνά πυκνά κάτι μαθαίναμε.Είχαμε πάει μαζί με τους γονείς του γαμπρού μου και είχαμε εφοδιαστεί όλα τα απαραίτητα..λουλούδια...μπαλόνια...γλυκά και περιμέναμε...
   Η ανακοίνωση του ονόματος μας με βρήκε ευτυχώς τη στιγμή που έβγαινα απο την τουαλέτα.."ΠΡΟΛΑΒΑ-ΠΡΟΛΑΒΑ".
   Μπήκαμε στην αίθουσα και μια νοσοκόμα μας έφερε μέσα σε ένα διάφανο κουνάκι το μωρό μας.Επιτέλους σε έβλεπα, τους είχα αφήσει όλους πίσω , ήθελα να είμαι πρώτη, ήθελα να ρουφήξω κάθε δευτερόλεπτο των πρώτων σου στιγμών.Είδα τα ματάκια σου ορθάνοιχτα να με κοιτάνε με απορία και το πρώτο που σκέφτηκα το είπα " Εσυ ησουνα;;;;"
   Εσύ ήσουν ζωή μου, ψυχή μου , κοριτσάκι μου, καρδούλα μου όλους αυτούς τους μήνες που τριγύρναγες στην κοιλίτσα της μαμάς σου και στα όνειρα μου χωρίς πρόσωπο, τώρα ήσουν μπροστά μου με μορφή ...Και τι μορφή...ένας σωστός άγγελος!!!
   Σε ευχαριστώ Θεέ  μου που έζησα για να νοιώσω και να δω αυτή την στιγμή.
Έτσι μικρό μου αγγελούδι ξεκίνησε η δεύτερη καριέρα μου πλέον ως ΓΙΑΓΙΑ  ( γιατί η πρώτη ως μαμά συνεχίζεται ) και κάθε στιγμή που σε έχω αγκαλιά η καρδιά μου πλημμυρίζει απο ευτυχία και αγαλίαση.Κάθε στιγμή που βλέπω το προσωπάκι σου ξεχνάω ότι στεναχώρια και να έχω στο μυαλό μου.Είσαι το σύμπαν μου..Γινομαι κι εγώ ένα μικρό παιδί μαζί σου .Ξεζουμίζω το μυαλό μου να θυμηθεί όλα τα παιδικά τραγούδια που ξέρω , όλα τα παιχνίδια για να στα μάθω όλα και άλλα τα σκαρφίζομαι για να σε κάνω να γελάς, γιατί θέλω μόμνο να σε βλέπω να γελάς.
   Απο τότε έχουν περάσει 11 μήνες, έντεκα μαγικοί μήνες, κάθε μέρα είναι μια καινούρια μέρα.Είναι μια μέρα γεμάτη νέα πραγματα.Κάθε στιγμή κοντά σου βιώνω και κάτι ξεχωριστό ,λες και δεν έκανα παιδιά  λες και τα δικά μου παιδιά  δεν έκανας τα ίδια πραγματα.Εσύ είσαι ξεχωριστή , είσαι το εγγόνι της κουκούβαγιας , είσαι το πιο όμορφο το πιο έξυπνο και το πιο χαρισματικό...( ΚΟΥΚΟΥΒΑΓΙΑ ΓΙΑΓΙΑ).Είμαι σίγουρη ότι όλες οι γιαγιάδες έτσι βλέπουν τα εγγόνια τους.Τώρα τις καταλαβαίνω.Όταν κάποιες φίλες μου μου μίλαγαν για τα εγγονάκια τους ξετρελλαμένες τισ κοίταγα παράξενα και έλεγα " χαζογιαγια " τώρα όμως είμαι εγώ η ΧΑΖΟΓΙΑΓΙΑ...!!!
   Το πρώτο σου χαμόγελο , η πρώτη σου λεξούλα , η πρώτη γκριμάτσα , το πρώτο σου κούνημα προάγγελος χορού, τα πρώτα σου "σουσουνακια" όλα φαντάζουν τεράστια στο μυαλο μου.
  Δεν διαφέρω απ'τις άλλες γιαγιάδες ,  σίγουρα έχω και γω τα βιώματά μου και τις προκαταλήψεις μου και πιστεύω πως σαν γιαγιά κάνω πολλα λάθη γιατί σε αγαπώ τόσο πολύ που δεν θέλω ούτε στιγμή να σε δω στεναχωρημένη.Παλεύω μέσα μου με τις σκέψεις " .. αυτο είναι σωστό;;;" , όχι "...αυτόδεν είναι σωστό".Δεν ξέρω αν σε κακομαθαίνω ή αν σε "ΓΙΑΓΙΟΜΑΘΑΙΝΩ" όπως λέει και η μαμά σου ένα μόνο ξέρω πως ΣΕ ΛΑΤΡΕΥΩ......
   19 ΜΑΡΤΙΟΥ 2010 λοιπόν ...και για κάθε χρόνο........ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!!
         with love Μαρίνα






















Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Απόψεις,Σχόλια & Εμπειρίες